W tym okresie również inna grupa społeczna była zafascynowana matchą. Samurajowie pokochali matchę i na dobre zakorzeniła się w ich życiu. Po pierwsze, znajomość japońskiej ceremonii herbacianej była postrzegana jako symbole wyrafinowania i siły wśród elitarnych samurajów. Rozmowy w pokojach herbacianych czasem wpływały na strategie i politykę, czyniąc ją miejscem do spotkań towarzyskich i poufnych rozmów.
Po drugie, herbaciarnia, gdzie nie wolno było nosić broni, zapewniała rzadkie schronienie od ciągłej czujności i napięcia życia samurajów. Podobnie jak my możemy szukać krótkiego odpoczynku przy filiżance herbaty w ciągu zajętego dnia, potrzeba relaksu i odświeżenia umysłu wśród samurajów była dla nich prawdopodobnie o wiele bardziej dotkliwa. Akt cichego przygotowania i picia herbaty zapewniał cenny moment relaksu.
Po trzecie, status matcha była traktowana jako napój zdrowotny. Picie matchy przed bitwą rozpraszało zmęczenie i podnosiło ducha wojowników.
