Historia Matchy
Japońska zielona herbata dzisiaj
Japońska zielona herbata od wielu wieków była udoskonalana przez japońską kulturę i mocno się w niej zakorzeniła. W miarę jak herbata stawała się łatwiejsza w przygotowaniu w domu, kultura delektowania się herbatą podczas posiłków zaczęła się zakorzeniać wśród obywateli. W 1980 roku, w Japonii pojawiła się zielona herbata dostępna w puszkach w sklepie, co ułatwiło delektowanie się nią podczas podróży. Obecnie zieloną herbatę można znaleźć w sklepach w wielu sklepach i supermarketach, a automaty serwujące gorącą herbatę są obecne w całej Japonii. W latach 2000 matcha zaczęła być używana do przygotowywania słodyczy w Japonii. Wtedy też narodziły się popularne ciasta o smaku herbaty, lody oraz inne desery. Herbata w Japonii jest kulturą, która ciągle ewoluowała. Od czasów przeprowadzania badań nad zdrowiem Japończyków, jest podawana jako jeden z powodów, dla których naród ten cieszy się długim życiem w dobrym zdrowiu. Nasze zielone herbaty, pochodzące z rejonu Kakegawa w Japonii, są uprawiane w tradycyjny sposób bez szkodliwych substancji chemicznych. Dzięki temu mamy absolutną pewność, że możemy przekazać długowieczną japońską tradycję prosto do naszych domów tutaj w Polsce.
Czytaj więcej
Japońskie zielone herbaty
W okresie Edo (1603-1867) herbata zaczęła się szerzyć jako kulturowe hobby wśród zwykłych ludzi. To wtedy sencha,najbardziej znana japońska liściasta herbata, stała się popularna. W 1738 roku Nagatani Soen, rolnik z Uji, opracował nową metodę przetwarzania herbaty. Ta metoda, znana jako proces „ao-sei sencha”, pozwoliła wcześniej brunatnej sencha uzyskać żywy zielony kolor, wzmacniając jej aromat i smak. Ta nowa metoda zdobyła ogromną popularność, szybko się rozprzestrzeniła po całym kraju i stała się podstawą produkcji herbaty w Japonii. Ponadto, w 1835 roku Yamamoto Kahei, szósta generacja rodziny Yamamoto, opracował metodę produkcji gyokuro, wysokiej jakości liściastej zielonej herbaty, również pochodzącą z zacienionych plantacji. Mimo że matcha kojarzy się nam dzisiaj głównie z matcha latte lub słodyczami herbacianymi, ma o wiele dłuższą historię niż typowe japońskie herbaty liściaste jak sencha czy gyokuro. Japońska zielona herbata dużo ewoluowała, w międzyczasie powstało wiele jej odmian, w tym matcha, gyokuro, sencha, mecha, kabusecha, karigane, konacha, genmaicha i hojicha. Każda dostosowana jest do różnych okazji.
Czytaj więcej
Matcha a samurajowie
W tym okresie również inna grupa społeczna była zafascynowana matchą. Samurajowie pokochali matchę i na dobre zakorzeniła się w ich życiu. Po pierwsze, znajomość japońskiej ceremonii herbacianej była postrzegana jako symbole wyrafinowania i siły wśród elitarnych samurajów. Rozmowy w pokojach herbacianych czasem wpływały na strategie i politykę, czyniąc ją miejscem do spotkań towarzyskich i poufnych rozmów. Po drugie, herbaciarnia, gdzie nie wolno było nosić broni, zapewniała rzadkie schronienie od ciągłej czujności i napięcia życia samurajów. Podobnie jak my możemy szukać krótkiego odpoczynku przy filiżance herbaty w ciągu zajętego dnia, potrzeba relaksu i odświeżenia umysłu wśród samurajów była dla nich prawdopodobnie o wiele bardziej dotkliwa. Akt cichego przygotowania i picia herbaty zapewniał cenny moment relaksu. Po trzecie, status matcha była traktowana jako napój zdrowotny. Picie matchy przed bitwą rozpraszało zmęczenie i podnosiło ducha wojowników.
Czytaj więcej
Wielki powrót herbaty i narodziny Matchy, jaką znamy
Herbata w Japonii powróciła do łask w 1191 roku, gdy mnich o imieniu Eisai przywiózł nasiona herbaty ze swoich studiów w Chinach, w Song. Herbata rosła w klasztorach Zen w Song, a Eisai, zafascynowany jej właściwościami leczniczymi, wprowadził ją głębiej do Japonii. Napisał on pierwszą w Japonii książkę poświęconą herbacie o tytule ‘Kissa Yojki’, czyli ‘Jak być zdrowym, pijąć herbatę’. Stwierdził w niej: „Herbata jest ostatecznym lekarstwem dla umysłu i ciała i ma zdolność uczynienia życia bardziej kompletnym.’ Eisai w 1214 roku podarował tę książkę shogunowi Minamoto, gdy ten cierpiał na kaca. Tak, już 800 lat temu było wiadome, że herbata może pomóc z niektórymi dolegliwościami, w tym jest pomocna przy zwalczaniu kaca. Wraz z rozkwitem Buddyzmu Zen w XIII-wiecznej Japonii, rozkwitała również kultura picia matchy. Matcha pojawiała się nadal głównie w wyższych sferach i klasztorach, jednak zaczęła budować głębsze więzi z religią. Matcha zaczęła być bardzo popularna wśród mnichów buddyjskich Zen, którym pomagała w utrzymaniu jasności umysłu i czujności podczas długich medytacji. Jeden z mnichów w tamtym okresie, Myoe, otrzymał od Eisai nasiona herbaty i rozpoczął uprawę w świątyni Kozanji w Takao, w Kioto. Jest to uważane za najstarszą plantację herbaty w Japonii i jedno z miejsc pochodzenia matchy z Kioto, Uji. Około 1330 roku, różne świątynie zaczęły uprawiać herbatę, rozprzestrzeniając się poza Kioto do wielu regionów. Wraz z tą ekspansją narodziła się ceremonia herbaty („chanoyu”), która ostatecznie ewoluowała w ceremonię herbaty, którą znamy dzisiaj.
Czytaj więcej